Woensdagmorgen reisde een groep senioren uit Hengevelde af naar de rechtbank in Almelo om daar een aantal rechtszittingen bij te wonen van de politierechter.
Na een zorgvuldige controle (op zaken die niet gewenst zijn in een rechtszaal) via scan en metaaldetector, werd plaatsgenomen in een van de rechtszalen waar mevrouw mr. Van Berlo als rechter dienst had. Ze heette het gezelschap vriendelijk welkom en informeerde belangstellend naar de reden van onze komst. Ze gaf aan na de verschillende zaken bereid te zijn om vragen uit het publiek te zullen beantwoorden.
In de loop van de ochtend verschenen meerdere verdachten in haar strafbankje.
Als eerste verscheen een kennelijk hardleerse man met zijn tolk om te horen dat de weetkwekerij die voor de tweede keer bij hem was ontdekt niet past binnen het Nederlandse rechtssysteem. Het verhoor verliep vrij stroef, vooral doordat de tolk vraag en antwoord voortdurend moest vertalen. Het bleek dat hij door een vorige rechter ook al eens flink op de vingers was getikt en verwezen was naar de reclassering. Kennelijk was de straf van destijds onvoldoende reden geweest om niet nog eens een keer in de fout te gaan. Helaas had de rechter geen rapport van die reclassering gekregen om duidelijke inzage te krijgen in de persoonlijkheid van de dader. Na overleg werd besloten om deze zaak aan te houden omdat een dergelijk reclasseringsverslag wel eens voordelig kon uitpakken in de te nemen strafmaat.
De tweede zaak betrof een jongeman die verdacht werd van een geweldsuitbarsting bij een coffeeshop. Midden op straat had hij een persoon met wie hij in onmin verkeerde, kopstoten, knietjes en elleboogstoten gegeven volgens de aanklager, met als gevolg dat deze aanklager verwondingen in zijn gezicht had opgelopen. De reden voor dit onnodige geweld lag in een recente ongewenste opmerking over een fiets die gestolen zou zijn door de zus van die aanklager. Dit slachtoffer (volgens verdachte een man uit een beruchte familie) had aangifte gedaan van lichamelijk geweld en vroeg daarvoor om genoegdoening voor lichamelijke en geestelijke schade. Na lang heen en weer vragen van rechter en officier moest uiteindelijk de rechter de conclusie trekken, dat er geen hard bewijs was wie nou echt in de fout was gegaan. Reden dus voor vrijspraak en dus ook geen schadevergoeding voor de aanklager.
De derde zaak betrof een jongeman die zich moest verantwoorden voor drie delicten.
Deze verdachte had van een homoseksuele collega een naaktfoto weten op te duikelen en was hem daarmee gaan chanteren. Tevens had hij bij een jong meisje van 17 jaar seks proberen af te dwingen met ook weer een foto waar het meisje grotendeels ontbloot op stond. En als laatste was hij door de mand gevallen met de diefstal van bierkratten en etenswaar uit de supermarkt waar hij werkte. Al met al handelingen die volgens de verdachte hadden plaats gevonden in een periode van geestelijke labiliteit als gevolg van onder andere alcohol- en drugsgebruik. Deze verdachte overtuigde de officier en de rechter van zijn verbeterde levensstijl en wist daarmee gevangenisstraf te voorkomen. Straf was desondanks zeker op zijn plaats omdat de twee foto’s mogelijk een levenslang probleem hadden kunnen betekenen voor de betrokken personen. Straf is naast een maatschappelijke genoegdoening, ook een genoegdoening naar de slachtoffers. En hopelijk ontdekt de dader ook nog eens dat een herhaling verre van gewenst is. Deze jongeman kreeg naast een geldboete ook 80 uur werkstraf waarvan de helft voorwaardelijk.
De bezoekers leerden deze ochtend dat de rechtbank een plek is waar geoordeeld wordt op basis van hoor en wederhoor.
Op een zeer correcte manier ondervroeg de rechter de verdachten, liet de officier van justitie de kans om als aanklager zijn werk te doen en gaf de verschillende advocaten alle mogelijkheid hun cliënten te verdedigen.
Ook de bezoekers kregen alle ruimte om hun vragen te stellen.
Een leerzame ochtend die voor de meegereisde senioren na afloop bij een gezamenlijke kop koffie de uitspraak ontlokte dat het rechtssysteem in Nederland goed in elkaar steekt.
